หลักการแปลภาษาอังกฤษ ตอนที่ 5

คำ กริยา (Verbs)

ใช้เป็นภาคแสดงอาการท่าทางและการกระทำของประธาน มีอยู่ 5 ชนิดด้วยกันค่ะ แต่เราก็จะพูดเฉพาะที่มันสำคัญๆเท่านั้นน่ะค่ะ  ซึ่งจำเป็นที่เราจะต้องรู้เพื่อใช้ในการแปล นั่นก็คือ

1. กริยานุเคราะห์/คำช่วยกริยา (Auxiliary Verbs)

    พวกคำช่วยเหล่านี้ ถ้าเป็นภาษาไทยก็ต้องเรียกว่า กริยาช่วย เป็นกริยาที่ช่วยกริยาหลัก ได้แก่ to have, to be และ to do เป็นต้น

2. กริยาในสภาวมาลา (Infinitive Verbs)

    ใช้บอกสภาพที่เกิดขึ้น หรือในบางกรณีบอกสาเหตุและจุดประสงค์ในการทำกิจกรรมนั้น พวกริยากลุ่มนี้ก็จะสังเกตได้ว่ามี to นำหน้า ได้แก่ to to, to eat, to walk เป็นต้น

3.กริยาทุพพลภาพ (Defective Verbs)

    หรือเราจะเรียกว่า กริยาพวกนี้ เป็นกริยาที่ต้องการสิ่งเติมเต็มนั่นเอง  พวกกริยาเหล่านี้ เป็นกริยาที่ต้องมีส่วนมาเติมเต็มตอนท้ายให้ เพื่อเสริมความให้สมบูรณ์ สังเกตได้ง่ายๆ เลย คือ กริยาพวกนี้จะอยู่โดดเดี่ยวไม่ได้ ต้องอาศัยกริยาอื่นเข้ามาประกอบ ถ้าเป็นภาษาไทยกริยาเหล่านี้ก็ได้แก่ ต้อง, จะ, กำลัง อะไรประมาณนี้แหละจ๊ะ .... มาดูกันเลยว่า ในภาษาอังกฤษ กริยาพวกนี้มีคำว่าอะไรบ้าง

must    ต้อง

ought   ควร

shall, should    ควร

will    จะ (โดยมีเจตนาแน่วแน่)

Would    จะ (เป็นคำสุภาพอ่อนโยน)

Can    ได้, สามารถทำได้

Could    ได้

ตัวอย่างรูปประโยคที่มีการใช้กริยาเหล่านี้ ได้แก่ (ยกตัวอย่างบางคำนะจ๊ะ)

We must go now if we don't want to be late.

เราต้องไปเดี๋ยวนี้ถ้าไม่อยากสาย

I will tell you.

ฉันจะบอกคุณ

You should get some exercise.

คุณควรออกกำลังกายเสียบ้างน่ะ